Obilježeno 75 godina od bitke na Kozari

Na Mrakovici je obilježeno 75 godina od Bitke na Kozari u kojoj je stradalo oko 10.000 boraca i 40.000 civila.
Obilježavanje je počelo prijemom zvanica u vili “Mrakovica”, nakon čega je služen parastos kod spomen-krsta i položeni vijnci kod centralnog spomen-obilježja, gdje su uklesana imena 9.921 poginulog partizana i civilnih žrtava Potkozarja.
Predsjednik RS Milorad Dodik rekao je da je Kozara sinonim za antifašističku borbu i da je u bivšoj Jugoslaviji nemjerno zapostavljen kozarački kraj, poznat po partizanskoj borbi.
Obraćajući se prisutnima, predsjednik Srpske, rekao je da Srbi ne bi stradali u ogromnoj mjeri tokom Drugog svjetskog rata da je u to vrijeme postojala Republika Srpska.
Dodik je ponovio da je Republika Srpska jedini okvir da Srbi slobodno žive u BiH.
“Danas Srbi imaju dvije države, Srbiju i Republiku Srpsku. Ne želimo da ugrožavamo slobode drugih i želimo da ove dvije srpske države krenu ka budućnosti, da se ne okreću prema prošlosti”, naveo je Dodik.
Obilježavanje 75 godina od Bitke na Kozari organizovale su vlade Republike Srpske i Srbije.
Zvaničnici Republike Srpske, brojne delegacije i predstavnici vojnih organizacija položili su vijnce na Centralno spomen-obilježje na Mrakovici.
Vijnce su položili predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik, delegacija Vlade Srpske na čelu sa premijerkom Željkom Cvijanović, delegacije Narodne skupštine Republike Srpske, Predsjedništva BiH, SUBNOR-a, ambasada Srbije i Rusije u BiH, udruženja logoraša iz Drugog svjetskog rata iz Srpske i Srbije, te gradova i opština u okolini Kozare, među kojima i načelnik opštine i predsjednik Skupštine opštine Kozarska Dubica Radenko Reljić i Dragan Jaćimović.

Bitka na Kozari počela je 10. juna 1942. godine i trajala je 27 dana, do proboja na jugozapadnom dijelu planine, 15 kilometara istočno od sela Međuvođe.
Ova bitka, u kojoj su malobrojne partizanske jedinice branile narod u zbijegu, bila je značajna za cjelokupni partizanski pokret otpora, jer je predstavljala primjer junaštva i odlučnosti boraca pred nadmoćnijim i dobro naoružanim neprijateljem.
Vođena je pod kodnim nazivom “Zapadna Bosna”, a pod komandom generala Štala nalazile su se njemačke, ustaške i domobranske jedinice koje su brojale 35 hiljada vojnika potpomognutih tadašnjom najsavremenijom artiljerijom i avijacijom. Njima se suprotstavio Drugi krajiški narodnooslobodilački odred koji je brojao 3,5 hiljade partizana naoružanih puškama, puškomitraljezima i minobacačima.
Plašeći se odmazde u Kozaru se povuklo oko 80 hiljada civila.
U noći 3. na 4. juli partizanske jedinice su na proplanku Patrija probile obruč kojim je Kozara bila opasana, ali je nažalost iz njega izišao mali broj boraca i civila.
Nakon zavšetka ofanzive, usjedilo je “čišćenje” Kozare i Prosare i prema prikupljenim podacima, 68 hiljada žitelja Kozare i Potkozarja upućeno je u ustaške i nacističke logore od kojih mnogi nisu dočekali završetak Drugog svetskog rata, među kojima i oko 12 hiljada djece.