Grajf: Јasenovac – rezultat zlobnog, okrutnog i brutalnog režima koji je postojao u NDH-a

– Ovaj užasni, stravični logor u kojem je stradalo najmanje 700 hiljada nevinih Srba, Јevreja i Roma, koji su bili brutalno ubijani jeste ogledalo i suština tog okrutnog režima, režima koji je ljudima oduzimao dostojanstvo, gdje je ljudsko dostojanstvo stavljeno na iskušenje. Dakle, logor Јasenovac je pravo lice tog zlog režima – istakao je Grajf.

Grajf je u svojoj knjizi “Јasenovac-Aušvic Balkana” analizirao logore i razlike među njima te dodao da su se u njemačkim logorima, poput Aušvica, Treblinka, Sobibor, Belzec, Helmno, egzekutori držali dalje od svojih žrtava, nisu ih dodirivali, niti im se približavali.

– Ustaše su, s druge strane, uživali da drže žrtve i gledaju ih dok umiru, željeli su da osjete krv. To je jedan potpuno drugačiji pristup smrti i ubijanju. Zapravo ustaški dželati bili su okrutniji u ubijanju, u odnosu na Nijemce. Tokom posjete SS-ovih oficira Јasenovci, njemački, nacistički oficiri bili su šokirani gledajući varvarski, brutalan način na koji su Ustaše ubijale logoraše. Dakle, Nijemci su bili više sterilniji u ubistvima, bez kontakta, dok su Ustaše bili brutalniji, okrutniji – naveo je Grajf.

Značajna je napomena, da i za razliku od ustaških, nacistički logori nisu bili namijenjeni djeci.

– To je svakako značajna napomena. Čak i najokrutniji Nacisti nikada nisu uspostavili logor samo za djecu, gdje bi bili u potpunosti bez roditelja. Ustaše to jesu uradili – osnovali su dječiji logor. Možete li zamisliti trogodišnje dijete koje je, bez ijednog roditelja, odvedeno u logor? To je sigurna smrt. To je najgore, najsurovije, najokrutnije djelo koje je čovječanstvo vidjelo. To sve govori o ustaškim zlodjelima – kaže Grajf.

Grajf je godine 1986. intervjuisao logoraše iz Aušvica i na osnovu svjedočenja napisao ste knjigu “Plakali smo bez suza”, koja je kako on dodaje kolekcija svjedočanstava bivših logoraša, takozvanih Zonderkomandosa.

– U prevodu, to su posebne grupe logoraša u Aušvicu, većinom jevrejskih, koje su Nijemci prisilili da za njih rade kao robovi u gasnim komorama i krematorijumima. Mislim da je najtragičnija stranica istorije Aušvica, u istoriji misije koja se zove “istrebljenje Јevreja”, da prisilite Јevreje da rade tamo gdje Јevreje masovno ubijaju. Volio bih da napomenem da je od maja 1944, na dnevnom nivou, ponavljam na dnevnom nivou, od 10 do 20 hiljada Јevreja ubijano. Svaki dan! Ponavljam, od minimalno 10 hiljada do 20 hiljada. Svaki dan. I ovi logoraši, Zonderkomandosi, morali su da budu prisutni. Ali moram da kažem, niko od njih nije kriv, oni nisu počinili zločin, Nijemci su egzekutori! Međutim, oni su nasilno natjerani da budu dio sistema, bili su robovi koji su radili za nacističke ciljeve. Ovo je važan segment istorije Holokausta, a sada pripremam drugi i treći dio knjige “Plakali smo bez suza”, s obzirom da je u prvom dijelu zabilježeno samo 7 svjedočanstava, a intervjuisao sam 31-og preživjelog logoraša – ističe Grajf.

Upitan da prokomentariše bliskosti i srodnosti između srpskog i jevrejskog naroda, Grajf navodi da dva naroda prvenstveno veže patnja.

– Oba naroda, i srpski i jevrejski, podvrgnuti smo nablaže rečeno lošem tretmanu drugih zlih naroda, koji nas krive po lažnim optužbama. Duga, istovjetna stradalnička istorija naših naroda je impresivna. Naše narode vidim kao bratske i to je razlog zašto osjećam duboku povezanost srpskog i jevrejskog naroda. Osjećam od prvog puta kada sam kročio na tlo Srbije prije 12 godina. To je bio talas dobrog, prijateljskog osjećaja kada sam došao u Srbiju – navodi Grajf.

Kada je riječ o budućnosti naroda koji su stradali, a koji nisu dočekali pravdu za zločine, Grajf navodi da je njegova lična borba, borva za srpski i jevrejski narod.

– 700 hiljada ubijenih u logoru Јasenovac ne mogu reći istinu, ubijeni su, nemaju ni grob. Zato je naša borba – i njihova borba za istinu. Mislim da je svaki pokušaj revizije istorije kao drugo ubistvo nevino stradalih. To nije fer, ne smijemo dopustiti da se to dogodi. Naša je moralna obaveza da ne dozvolimo prekrajanje istorije jer bi to značilo ponovno ubistvo žrtava i to je duboka uvreda 700 hiljada žrtava, oni to nisu zaslužili. Istoričari, novinari i političari treba to da spriječe zbog 700 hiljada žrtava Јasenovca i drugih logora koji su uspostavili Ustaše – kaže Grajf.

/RTRS/