Kukolj: “Ne zaboraviti ubijenu srpsku djecu u ustaškom logoru u Sisku”
Predsjednik banjalučkog Udruženja logoraša Drugog svjetskog rata Dobrila Kukolj poručila je da mlade generacije u Republici Srpskoj moraju njegovati kulturu sjećanja na ubijenu srpsku djecu u ustaškom logoru u Sisku tokom Drugog svjetskog rata kako se takvo zlo nikada više nikome ne bi ponovilo.
“Oko 2.000 srpske djece sa Kozare na razne načine ubijeno je u ovom logoru – glađu, žeđu, trovanjem ili su umrli od zaraznih bolesti”, rekla je Kukoljeva Srni.
Kukoljeva je najavila da će delegacija Udruženja sutra na Dječijem groblju u Sisku prisustvovati parastosu i komemoraciji, gdje su sahranjeni srpski mališani stradali u logorima od 3. avgusta 1942. do 8. januara 1943. godine.
Komemoraciju organizuju Srpsko narodno vijeće i Vijeće srpske nacionalne manjine grada Siska kako bi se odala pošta stradaloj srpskoj djeci.
Parastos je zakazan za 12.00 časova.
Iz Srpskog narodnog vijeća grada Siska ranije je rečeno Srni da je kroz logor u Sisku prošlo više od 6.000 djece, dobi od dva mjeseca do 12 godina.
U spasavanju djece učestvovala Diana Budisavljević, zbog čega je Gradsko vijeće Siska odlučilo da se prostor kod Dječijeg groblja obilježi tablom koja nosi ime poznate humanitarke.
Ustaško-njemački logor u Sisku osnovan je 3. avgusta 1942. godine po završenim operacijama na Kozari i Šamarici. U svom sastavu je imao i poseban logor koji se službeno nazivao “Prihvatilište za djecu izbjeglica”.
Dječiji logor u Sisku, najveći te vrste u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj /NDH/ nalazio se pod pokroviteljstvom “Ženske loze ustaškog pokreta” i “Ustaške nadzorne službe”.
Neposredno upravljanje “dječijim prihvatilištem” bilo je u rukama ustaše Antuna Najžera, ljekara po struci.
Logor je bio lociran u nekoliko objekata u gradu: zgradi bivšeg Jugoslovenskog sokola, takozvanoj Sokolani, dvorani ženskog Samostana Svetog Vinka, magacinu solane Rajs, zgradi Guči, osnovnoj školi u Novom Sisku i takozvanoj Karanteni, odnosno jednoj od šest baraka sabirnog logora.
Djeca su ovdje, pa i ona najmanja, od svega nekoliko mjeseci, morala ležati na podu, tek sa tankim slojem slame, bez odjeće i pokrivača.
Prvi transport u Sisak stigao je 3. avgusta 1942. godine sa ukupno 906 djece. Dan poslije dolazi još 650 mališana, a u trećoj grupi, koja je u Sisak dopremljena 6. avgusta, nalazilo se 1.272 djece.
U Teslićevoj staklari i u novopodignutim barakama, tzv. Karanteni, nalazio se opšti sabirni logor za muškarce, žene i djecu. Ovdje je tokom avgusta i septembra 1942. godine od roditelja koji su birani za prisilni rad u NJemačkoj oduzeto 3.971 dijete.
Tako je od 3. avgusta 1942. godine do 8. januara 1943. godine u Sisku bilo zatočeno 6.693 srpskih dječaka i djevojčica sa Kozare, Banije, Korduna i iz Slavonije.